Adoptuj seniora

Hektor z olsztyńskiego Schroniska dla Zwierząt

Każdy rok zmniejsza szansę bezdomnych zwierząt na to, że szczęście się do nich uśmiechnie. Tylko nieliczni stają się wybrańcami.
Naszym marzeniem jest znaleźć kochających właścicieli dla zwierzęcych seniorów. One takĹźe potrzebują domów. Ale domów wyjątkowych albowiem dobrzy ludzie boją się, Ĺźe takie zwierzę szybko odejdzie. A tak wcale nie musi być. Ludzka miłość nadaje sens ich Ĺźyciu. Bo one nie tylko chcą być kochane, one takĹźe chcą kochać.Takie zwierzę to wymarzony towarzysz dla starszej, samotnej osoby.

Niewielu z nas docenia starszego psa. Mówimy "starszy pies" i równocześnie myślimy: schorowany, mniej radosny, rozleniwiony, nie potrafiący zachować czystości a do tego zaraz będzie trzeba się z nim poĹźegnać…

Wielu ludzi nie zna zalet, jakie wiążą się z adopcją starszego zwierzaka. Jest on zrównowaĹźony, grzeczny, nie wymaga tyle uwagi co szczeniak, czy młodziak w okresie burzy hormonalnej. Senior jest wdzięczny za poświęconą mu uwagę i nie sprawia tyle problemów. Wbrew pozorom szybko przyzwyczaja się do nowego domu i opiekuna, staje się najwierniejszym przyjacielem, któremu nie w głowie kopanie dziur i ucieczki przez płot. Taki dostojny 8-latek nauczy nas psich manier, pozwoli o siebie zadbać, nie będzie nas budził o 6 rano na poranny spacer, nie będzie ciągnął po schodach z impetem, nie zje nam połowy domu - bo rosną mu zęby. Zanim stanie się prawdziwym psim seniorem da nam równieĹź mnóstwo powodów do niczym nie zmąconej radości. Ĺťeby uniknąć wielu rozczarowań, które często są wynikiem braku doświadczenia początkujących psich opiekunów, naleĹźałoby się zdecydować na przygarnięcie kilkuletniego, opanowanego, Ĺźyciowo mądrego starszego psiaka.

Remus z olsztyńskiego Schroniska dla Zwierząt

Staruszek owszem, będzie chorował. Psy róĹźnie znoszą starość. Niektóre zupełnie nieuciążliwie, inne dla odmiany chorują na raka czy dysplazję stawów biodrowych, u innych mamy ciągłe problemy z nawracającymi stanami zapalnymi uszu, a inne zwyczajnie muszą częściej wychodzić za potrzebą. Pieski ślepną i głuchną... Ale bądĹşmy szczerzy, którego z nas nie spotka taki los? NaleĹźy mieć teĹź świadomość, Ĺźe posiadanie młodego psiaka nie gwarantuje nam, Ĺźe nie będzie miał nawracających problemów zdrowotnych.

Nie ma co się oszukiwać, kaĹźdy chciałby, by jego ukochany podopieczny Ĺźył jak najdłuĹźej. W przypadku seniora nie moĹźna tego zagwarantować. Czasem przychodzi się z nim poĹźegnać za kilka lat, czasem kilka miesięcy. Właściciel jednak nie powinien się tym zniechęcać. Adoptując starego psa czy kota daje mu miłość i kochający dom, w którym podopieczny moĹźe szczęśliwie doĹźyć końca swoich dni. 

Często zdarzają się takie sytuacje: stary i nagle odmłodniał!  Psy w schroniskach marnieją i często dlatego sprawiają wraĹźenie chorych, starych i zmęczonych. Kiedy zadbamy pielęgnacyjnie o takiego przygarniętego sierściucha, obdarzymy go miłością i poświęcimy uwagę -  nagle okazuje się, Ĺźe spod sfilcowanego futra wyrasta jakieś inne zwierzę. Nagle juĹź nie takie ospałe i nie ociężałe, z chęcią do Ĺźycia.

Otto z olsztyńskiego Schroniska dla Zwierząt

Gdy następnym razem będziesz oglądał ogłoszenia psów do adopcji, pomyśl, moĹźe to właśnie dojrzały psiak powinien być tym jedynym?

Stowarzyszeniu szczególnie leĹźy na sercu los starszych psiaków. Dlatego, właściciel, który adoptował Seniora z olsztyńskiego Schroniska moĹźe zgłosić się do nas z pisemnym wnioskiem o wsparcie w diagnostyce czy leczeniu, gdy psiak zachoruje a sytuacja finansowa opiekuna będzie trudna.  NaleĹźy zapoznać się z regulaminem i wypełnić wniosek zgodnie ze wzorem dostępnym w zakładce „Regulaminy”

Beta z olsztyńskiego Schroniska dla Zwierząt